Een likdoorn is een naar binnen gegroeide, verharde eeltkern. Normaal vindt verhoorning (eeltvorming) aan de buitenkant van de huid plaats. Als er druk van buitenaf, door een schoen, plaatsvindt kan de verhoorning niet meer aan de buitenkant van de huid plaatsvinden maar wordt naar binnen gevormd. Hierdoor ontstaat een hoornpit, deze heeft een kegelvorm en deze drukt in de huid. Hoe dichter de pit naar het beenvlies wordt gedrukt, des te groter wordt de pijn. Dit komt doordat zich daar veel bloedvaten en zenuwen bevinden. Er zijn verschillende soorten likdoorns o.a.: platte likdoorn, verheven likdoorn, vasculaire likdoorn, neurovasculaire likdoorn.

De symptomen van een likdoorn of eksteroog

Er zijn een aantal duidelijk herkenbare symptomen voor een likdoorn of een eksteroog aan te wijzen. Het is belangrijk om deze goed te kennen, want er is vaak een verwarring met normale eeltvorming.

Eerst even de symptomen op een rijtje:

  • Je hebt last van een schilferige, wasachtige en/of droge huid.
  • Onder de huid voel je pijn, of in ieder geval is het extra gevoelig
  • Je ziet en voelt een verharde bult die verhoogd is.
  • De oppervlakte van de huid voelt ruw en dik aan.

En dan de verschillen tussen normale eeltvorming en een eksteroog:

  • Een eksteroog is erg geconcentreerd. Waar normaal eelt vaak een groot deel van de voet beslaat, is een likdoorn veel kleiner.
  • Het eksteroog heeft een harde kern en is omgeven door ontstoken, rode huid.
  • Vaak komt het eksteroog op die delen van de voet voor waar normaal geen druk op staat, dus niet geïrriteerd wordt. Denk hierbij aan de zijkanten van de tenen of bovenop de tenen. Overigens kan een eksteroog natuurlijk ook voorkomen op de andere delen van de voet, maar dat komt veel minder vaak voor.
  • Als je met je vinger op het eksteroog drukt, is dit erg pijnlijk.
  • Eelt varieert in vorm en grootte, en is in de meeste gevallen niet pijnlijk.
  • Ook is vaak eelt aanwezig op een groot deel van de voet, met name de zool. Een eksteroog daarentegen beslaat een heel klein oppervlak.

Behandeling

Het eelt van de likdoorn wordt verwijderd, hierna stemt de pedicure haar verdere behandeling af op het type likdoorn. De pijn zal hierna verminderen of verdwijnen. In sommige gevallen is het niet mogelijk om de likdoorn volledig te verwijderen. De pedicure kan advies geven in het drukvrij leggen van de pijnlokatie. Er zijn diverse middelen op de markt.

Oorzaken

De oorzaak van het ontstaan van een likdoorn is als er op een bepaalde plaats van de voet te veel druk wordt uitgeoefend. Vaak zijn het dragen van verkeerde schoenen voor je voettype of standafwijkingen van de voet en de tenen de oorzaak.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *